Montaz Fiata 125p rozpoczeto w listopadzie 1967 r., a produkowany byl w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych (obecnie Daewoo-FSO Motor) do roku 1991. Produkcja ta podjeta zostala na podstawie umowy licencyjnej z Fiatem, która podpisano 22 grudnia 1965 r. Model 125p byl kompilacja dwóch samochodów wloskich: nowego Fiata 125, który w 65 r. mial premiere i starego 1300/1500, schodzacego wlasnie z produkcji; to znaczy z modelu 1300/1500 zdjeto stare nadwozie i zalozono nowe, mechanizmy pozostawiajac bez zmian. W chwili rozpoczecia produkcji byl to pojazd porównywalny z innymi europejskimi konstrukcjami. Do polowy lat siedemdziesiatych odznaczal sie dobra jakoscia, która zostala potwierdzona ustanowionym w czerwcu 1973 roku ustanowieniem rekordu swiata w jezdzie na 25 000 i 50 000 km (na autostradzie pod Wroclawiem) oraz udzialem w wielu rajdach. Mimo, iz PF 125p siegal rodowodem lat piecdziesiatych, to jednak byl samochodem na wskros nowoczesniejszym od Warszawy i Syreny. Nieporównywalne byly zwlaszcza technologie jego produkcji. Ta licencja pozwolila FSO przeistoczyc sie z manufaktury w nowoczesne przedsiebiorstwo. Uruchomienie licencji kosztowalo ok. 40 mln USD. Pierwszy PF 125p zmontowany z importowanych czesci zjechal z tasmy 28 listopada 1967 r., do konca roku zmontowano 1000 pojazdów, rok pózniej -7101. Po trzech latach FSO produkowala juz ponad 52 tys. aut - o 50% wiecej niz Warszaw i Syren lacznie. Przypomnijmy , ze trzeba bylo szesciu lat, aby opanowac technologie radzieckiej Pobiedy/Warszawy, pozwalajacej na wytwarzanie maksimum 20 tys. samochodów rocznie. Byl to wiec skok niewyobrazalny. Po szesciu latach od uruchomienia licencji FSO wypuscila 104 tys. aut, a dwa lata pózniej - blisko 117 tys. i zmontowala ok. 6 tys. samochodów innych modeli Fiata: 127, 128,131,132. To byl absolutny rekord, dotad nie pobity. Daewoo-FSO zapowiada, ze pobije go w 1997 r. - po 21 latach. Fiat wraz z licencja przekazal Polsce 90 patentów. W urzeczywistnianiu licencji uczestniczylo ponad 150 przedsiebiorstw branzy motoryzacyjnej, hutniczej, chemicznej, tekstylnej i elektronicznej. W latach 1967-1973 wytwarzano dwa podstawowe modele 125p z silnikiem 1300 i 1500 ccm, potem pojawil sie model kombi, a wraz z nim - sanitarka przewozowa - podstawowy pojazd krajowej sluzby zdrowia, nastepnym modelem byl pickup. W 1972 r. rozpoczeto produkcje wersji kombi, a rok pózniej - sanitarki, natomiast w 1975 r. wyprodukowano wersje pick-up, a w 1986 - partie pojazdów z silnikiem wysokopreznym Volkswagena o pojemnosci skokowej 1600 ccm. W 1975 r. PF 125p przeszedl gruntowna modernizacje . Zmienila sie atrapa, zderzaki, tylne lampy zespolone, klamki, tablica rozdzielcza i tapicerka. Wprowadzono bezobslugowy wal napedowy, wzmocniono lozyska, sterowanie biegów przeniesiono na obudowe walu kardana, zainstalowano dwuobwodowe hamulce i zamkniety uklad chlodzenia - ogólem wprowadzono blisko 4 tys. zmian. Pojazd zaczal robic furore na Zachodzie. Eksportowano go do Niemiec, Austrii, Francji, Wielkiej Brytanii, krajów Beneluxu, ale takze do Egiptu, Wenezueli,Kolumbii, Tajlandii , Indonezji, Iranu, Iraku, Chin Ludowych , Syrii i Indii. W Tajlandii i Egipcie otworzono nawet montownie, a w Irlandii, Anglii, RFN, Finlandii, Danii i Francji wybudowane duze centra techniczne. Z czasem, w zwiazku z pogarszaniem sie jakosci pojazdu stracil on prawo do poslugiwania sie nazwa FIAT, która zostala zastapiona okresleniem FSO wraz z nowym znaczkiem firmowym. Silniki montowane w PF 125p/FSO 1500 przez dlugi czas zapewnialy najlepsze osiagi wsród samochodów produkcji krajów bylego RWPG. Samochody PF 125p/FSO 1500 wyposazone sa w klasyczny uklad napedowy - silnik umieszczony z przodu przenoszacy naped na tylna os pojazdu. Poczatkowo w 125p zastosowano silniki o pojemnosci 1295 ccm i mocy 60 KM, od roku 1975 - o mocy 65 KM. Pózniej wprowadzono silnik o pojemnosci 1481 ccm i mocy 70 KM, od roku 1975 o mocy 75 KM. W FSO 1500 montowano takze silniki Poloneza charakteryzujace sie zmniejszonym zuzyciem paliwa, zwlaszcza w polaczeniu z pieciobiegowa skrzynia biegów. Najmocniejsza wersja seryjna FSO byla wyposazona w silnik o pojemnosci 1598 ccm. Na potrzeby sportu i milicji produkowano Fiaty 125p Akropol i Monte Carlo - wyposazone w silniki o pojemnosciach skokowych 1600 i 1800 ccm, pochodzace z Fiata 132. W drugiej polowie lat siedemdziesiatych na plycie podlogowej modelu 125 Fiat zbudowal nadwozie, które FSO zaczela wytwarzac od 1977 r. Auto z nowym nadwoziem i zmodernizowanym silnikiem otrzymalo nazwe Polonez i od 1978 r. wytwarzane jest seryjnie do dzisiaj. Polonez mial zastapic model 125p. Zakladano ze nastapi to w ciagu 5 lat, a wiec do 1982 r. Jednak nastapil regres produkcji spowodowany stanem wojennym wprowadzonym przez ekipe gen. Wojciecha Jaruzelskiego 13 grudnia 1981 r. W 1980 r. FSO wyprodukowala ponad 32 tys. Polonezów i 70 tys. modelu 125p, a w 1982 r. odpowiednio -18 tys. i 47 tys. aut. Stan wojenny odcial fabryke od dostaw niezbednych komponentów i czesci z zagranicy, zaczeto montowac auta bardzo siermiezne, z ceratowa tapicerka, bez listew ozdobnych, z zubozona tablica wskazników. Najgorsze jednak, iz powstrzymany zostal proces uruchamiania komponentów Poloneza w sieci kooperantów i trzeba bylo utrzymywac produkcje 125p mimo calkowitej dekapitalizacji urzadzen technologicznych. Dopiero pod koniec lat osiemdziesiatych uporano sie z technologia Poloneza i FSO mogla zakonczyc produkcje Polskiego Fiata 125p. Ostatni egzemplarz tego samochodu zjechal z tasmy 26 czerwca 1991 r. z numerem 1 222 887.